Een tijdje geleden werd ik door een collega getagd in een berichtje op Facebook: “Kinderopvang.org zoekt een gastblogger”. Of ik enthousiast ben over schrijven? En of ik wil bloggen over moeder zijn, opvoeding en kinderopvang? Ja, graag! Helaas was de termijn om in te schrijven al verstreken. Maar, ik besloot toch een kansje te wagen. Ik mailde alsnog mijn motivatie en tot mijn grote plezier werd ik uitgekozen!
Ik ben Debbie, ik ben 33 jaar (1984) en ik woon met mijn man Maarten, ons zoontje Ruben van 2,5 (2015) en onze hond Rocky in Sittard, Limburg. Ik werk als bemiddelingsmedewerkster voor het beste gastouderbureau van Limburg en Zuidoost Brabant, Het Liefbeestje. De opvang van Ruben heb ik kort na zijn geboorte geregeld, ik wist al langer dat hij naar een gastouder zou gaan. De persoonlijke aandacht en kleinschaligheid wilden wij zeker voor onze kleine man. Door een samenloop van omstandigheden werkte ik een paar maanden later zelf voor een gastouderbureau.
Nu kom ik dan ook regelmatig met ouders in contact die de opvang voor hun kind moeten regelen. Wanneer is de beste tijd om je kinderopvang te regelen? Ik vraag me dat vaak af. Als bemiddelingsmedewerkster spreek ik allerlei soorten ouders. Soms nemen ze contact op als de zwangerschapstest bij wijze van spreken nog nadruppelt in hun handen. Soms bellen ze op vrijdagmiddag dat ze op maandag een gastouder nodig hebben.
Zelf blijf ik het lastig vinden, om mijn zoontje over te dragen aan de zorg van iemand anders, hoe lief en geweldig onze gastouder ook is. Ik ben ervan overtuigd dat niemand zo goed voor mijn zoontje kan zorgen als ikzelf. Wat nu als er iets gebeurt? Wat nu als er iets met hem is en ik ben er niet? Kinderen hebben is een constant proces van willen vasthouden en leren loslaten. Willen vasthouden aan hoe klein ze maar zo kort zijn, leren loslaten en wennen aan hoe snel ze groot worden. Als moeder ben ik af en toe best wel moe aan het eind van een werkdag. Maar dat is nog niets vergeleken met hoe kapot ik ben aan het einde van een vríje dag. Vooral nou meneer bedacht heeft dat een middagslaapje eigenlijk helemaal niet meer zo leuk is en hij van alles wil weten ‘waarom’ dat nou eigenlijk zo is.
Dus hoe moeilijk ik het elke dag ook vind om Ruben weg te brengen, sommige dagen vind ik het heerlijk om hem te ‘droppen’ bij de gastouder en even lekker rustig te kunnen werken. De gast- en vraagouders die ik spreek vragen tenminste niet zo váák ‘waarom’.
