Als pedagogisch medewerker binnen de kinderopvang hoef ik jullie vast niet te vertellen of uit te leggen dat wij veel en regelmatig knutselen met de kinderen. De kinderen vinden het meestal erg leuk en bovendien is het ook nog eens erg goed voor de (fijne) motoriek. Door te knutselen, te verven en te tekenen wordt de creativiteit uitgebreid en de fantasie van de kinderen geprikkeld. Binnen ieder thema worden de bijbehorende creaties op papier getoverd en de kinderen zijn maar wat trots als zij weer iets moois hebben gemaakt wat zij vervolgens weer mee naar huis mogen nemen.
Laat dat laatste nu net mijn issue zijn als moeder. Heel leuk en fijn dat ook de juffen, de gastouders en de pm’ers denken aan het stimuleren van de fijne motoriek en dus met mijn kinderen knutselen, maar waar laat ik in vredesnaam al die tekeningen, schilderijen en kleiwerkjes? Laat ik voorop stellen dat ik altijd erg trots ben op mijn drie dochters die mooie creaties weten te maken. Dat ik trots op ze ben laat ik ook zeker aan hen blijken, maar toch voel ik zelf niet de behoefte om alles te bewaren.
Onlangs werd ik door de oudste van 9 jaar betrapt op een poging tot het weggooien van wat creaties. “Mama…”, zegt mijn dochter. Vervolgens vraagt ze, “Wat ben je aan het doen met die knutsels?” Voorzichtig probeer ik naar een subtiel antwoord te zoeken, maar ik besef mij inmiddels ook dat ik die jongedame van 9 jaar niets meer wijs kan maken. Ik besluit dus maar om haar de waarheid te vertellen. Waarop dochterlief haar zusjes van 6 en bijna 3 jaar erbij roept om dit vervolgens ook met hen te delen. Oeps… dit was nu net niet mijn insteek. Daar sta ik dan met drie lieve snoetjes voor mijn neus, die mij vragend aankijken of ik al hun knutsels op wil hangen in de woonkamer. Hoe kan ik dit nu nog weigeren? Gelukkig vind ik een compromis waarbij mijn woonkamer niet opnieuw behangen hoeft te worden. In plaats daarvan mogen de meisjes de kastdeur beplakken met hun knutsels. Zij zijn gelukkig en ik weet stiekem af en toe wat weg te sluizen richting prullenbak. De mooiste exemplaren vis ik er tussenuit en bewaar ik in een map, die ik voor elk kind hebt. Je begrijpt wellicht dat ik het heerlijk vind om binnen de kinderopvang met de kinderen te knutselen. Heel erg maar waar, thuis sla ik het knutselen liever over.
